Interpretacja radiologiczna wkładów koronowo-korzeniowych

…z włókna szklanego w radiografii cyfrowej z pomiarem gęstości optycznej

Wkłady koronowo-korzeniowe stały się standardem leczenia protetycznego i stanowią wzmocnienie zęba po leczeniu endodontycznym. Składają się z części koronowej, odtwarzającej zniszczone tkanki zęba, oraz części korzeniowej, która osadzana jest w kanale.

Dzięki rozwojowi nowoczesnych technologii na rynku pojawiły się nowe materiały stosowane do produkcji m.in. prefabrykowanych wkładów koronowo-korzeniowych. Są one estetyczne i stanowią idealną podbudowę zrębu pod prace protetyczne bez metalu, np. cyrkonowe, porcelanowe lub z włókna szklanego.

Wkłady cyrkonowe i porcelanowe wymagają znacznego poszerzenia kanału, nie mają elastyczności i przenoszą wszystkie siły na korzeń zęba. W przypadku złamania takiego wkładu jego usunięcie jest trudne, a czasami wręcz niemożliwe, co może skutkować ekstrakcją zęba.

Wkłady z włókna szklanego są elastyczne, bardzo dobrze łączą się z cementem kompozytowym, dzięki czemu zapewniają dobrą retencję i zamocowanie [1].

Do powstania obrazu radiologicznego dochodzi w momencie przejścia wiązki promieniowania jonizującego przez badany obiekt.

Obecnie dąży się do zastąpienia analogowych zdjęć rentgenowskich cyfrowymi ze względu na ich liczne zalety. Są nimi:

• skrócenie czasu ekspozycji,

• zmniejszenie dawki promieniowania,

• brak obróbki ciemniowej,

• postprocessing,

• możliwość przeprowadzenia dokładnych pomiarów np. gęstości optycznej,

• cyfrowa archiwizacja danych,

• wysoka rozdzielczość obrazu.

Cyfrowy obraz rentgenowski składa się z matrycy pikseli. Im mniejszy wymiar boku piksela (kwadratu), tym większa rozdzielczość obrazu.

System Digora ma obraz 8-bitowy, pozwala to na otrzymanie 256 poziomów skali szarości. Wartość 0 dotyczy pikseli, w których wiązka promieniowania nie została osłabiona – obszar czarny na zdjęciu. Obszarowi białemu odpowiada wartość 255, co oznacza, że wiązka promieniowania została całkowicie osłabiona przez badany obiekt [2].

Do badania wykorzystano wkłady: Exatec Blanco, Rebilda Post, EuroPost, Oli Post i Glassix.

Zdjęcia rentgenowskie były wykonane metodą radiografii cyfrowej (System Digora) przy użyciu detektora promieniowania pokrytego fosforem magazynującym PSP (photostimulable storage phosphor system) oraz aparatu rentgenowskiego do zdjęć wewnątrzustnych. Pomiar został dokonany w systemie Digora.

Gęstość optyczna wkładów w badaniu systemem Digora przedstawia się następująco:

• Exatec Blanco – 182,

• Rebilda post – 220,

• EuroPost – 200,

• Oli Post – 162,

• Glassix – 175.

Na fotografiach 13-18 zobrazowano pomiar gęstości optycznej każdego wkładu koronowo-korzeniowego osobno i wszystkich razem.

Cel

Celem pracy było wykazanie różnic w gęstości optycznej poszczególnych wkładów z włókna szklanego. Zadaniem radiologa jest rozpoznanie materiału, z jakiego został wykonany wkład, określenie jego długości, ciągłości wiązki włókien szklanych oraz jej długości. Może to pomóc w doborze metody usunięcia złamanego wkładu koronowo-korzeniowego.

Wnioski

Wkłady z włókna szklanego są widoczne na zdjęciach rentgenowskich i dają możliwość określenia grubości i długości wkładu. Każdy wkład wykonany z włókna szklanego cechuje swoista gęstość optyczna. Oznacza to, że inaczej cieniuje na zdjęciach radiologicznych, co umożliwia jego identyfikację. Pomiar gęstości możliwy jest tylko przy zastosowaniu radiografii cyfrowej.

Piśmiennictwo: 

1. Zielińska R., Dejak B., Suchorzewski A.: Porównanie właściwości zębów odbudowanych wkładami koronowo-korzeniowymi lanymi i standardowymi kompozytowymi wzmacnianymi włóknami szklanymi na podstawie piśmiennictwa. „Protet. Stomatol.”, 2010, LX, 1, 37-43

2. Różyło-Kalinowska I., Różyło T.K: Współczesna radiologia stomatologiczna<, Czelej, Lublin 2012.

Radiological interpretation of fiber posts in digital radiography of measuring the optical density.

Autorzy:

prof. dr hab. n. med. T. Katarzyna Różyło¹, lek. dent. Katarzyna Gruszka¹, lek. dent. Katarzyna Denkiewicz¹,
dr hab. n. med. Janusz Borowicz², dr n. med. Leszek Szalewski^2
1 Zakład Rentgenodiagnostyki Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
² Zakład Protetyki Stomatologicznej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie

Streszczenie:
Wkłady koronowo-korzeniowe stały się standardem leczenia protetycznego jako wzmocnienie zęba po leczeniu endodontycznym. Składają się z części koronowej, odtwarzającej zniszczone tkanki zęba, oraz części korzeniowej, która osadzana jest w kanale.

Summary:
Posts have become a standard prosthetic treatment as strengthening the tooth after endodontic treatment. Post-cores consists of a crown part of the reproducing damaged tooth and the root part, which is deposited in the root canal.