Kasy rejestrujące – nowe przepisy!

Nowe rozporządzenie dotyczące kas rejestrujących weszło w życie 1 kwietnia 2013 r., ale do końca września br. został wyznaczony okres przejściowy. W tym czasie można było stosować się do starych przepisów.

Główne zmiany dotyczą paragonu fiskalnego. W porównaniu do rozporządzenia z 2008 r. jego konstrukcja została poszerzona o następujące elementy: oznaczenie PARAGON FISKALNY, wartość rabatów lub narzutów (o ile występują), NIP nabywcy (na żądanie nabywcy, aby paragon mógł pełnić rolę tzw. faktury uproszczonej, gdy kwota nie przekracza 450 zł lub 100 euro). Nie wolno zapomnieć także o nazwie towaru lub usługi – musi ona pozwalać na jednoznaczną ich identyfikację. Z jednej strony ma to pozwolić organowi podatkowemu na określenie prawidłowej stawki VAT, z drugiej umożliwić pacjentowi rozpoznanie usługi. Jednak to od podatnika zależy, w jaki sposób dobierze nazwę towaru czy usługi. Musi przy tym pamiętać, aby nie wykorzystywać nazw grup towarów – im szerszy jest wybór towarów lub usług w danej grupie, tym bardziej szczegółowego określenia nazwy usługi w celu prawidłowej jej identyfikacji on wymaga.

Kas, nieposiadających opcji zapisu numeru NIP, nie trzeba od razu wymieniać. Można z nich korzystać aż do zużycia.

Przykładowe nazewnictwo

Odpowiadając na liczne zapytania kolegów i koleżanek lekarzy dentystów, Prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej w Katowicach, uwzględniając informacje zawarte na stronie Ministerstwa Finansów, podaje poniżej katalog  przykładowego nazewnictwa  usług świadczonych w praktykach lekarskich i stomatologicznych, jakie w  zgodzie z ww.  rozporządzeniem  należy używać w  kasach fiskalnych.

W praktykach stomatologicznych:

• porada lekarska

• wizyta kontrolna

• leczenie zęba

• leczenie zęba kanałowe

• usunięcie zęba

• proteza ruchoma

• proteza stała

• naprawa protezy

• zabieg chirurgiczny

• zabieg profilaktyczny

• aparat ortodontyczny ruchomy

• aparat ortodontyczny stały

• badanie diagnostyczne. ​

(Justyna Barańska)

SPECJALNIE DLA „STOMATOLOGII” – KOMENTARZ NACZELNEJ IZBY LEKARSKIEJ

Samorząd lekarski dwukrotnie występował do ministra finansów o wydanie interpretacji ogólnej prawa podatkowego, która dotyczyłaby bezpośrednio zasad oznaczania na paragonie fiskalnym usług świadczonych przez lekarzy i lekarzy dentystów, przekonując, że tylko jednoznaczna i zarazem zrozumiała dla podatników wykładnia przepisów dokonana przez ministra finansów pozwoli uniknąć w przyszłości problemów z niejednolitym stosowaniem tych przepisów przez lokalne organy podatkowe.

12 września 2013 r. minister finansów wydał długo oczekiwaną interpretację ogólną prawa podatkowego w przedmiocie sposobu oznaczania nazwy towaru i usługi na paragonie fiskalnym – interpretacja ta nie jest jednak wystarczająco precyzyjna, aby odpowiedzieć na większość pytań, jakie stawiają sobie lekarze świadczący usługi medyczne.

Ministerstwo Finansów postanowiło odsyłać lekarzy – podatników na drogę występowania o interpretacje indywidualne do odpowiednich izb skarbowych, co spotkało się z niezadowoleniem Prezydium NRL.

Minister finansów, wydając interpretację wspólną dla wszystkich podatników, skupiającą się na sprzedaży towarów i usług bardzo różnych od tych, które świadczą lekarze, takich jak: ciastka, pomidory czy kwiaty, zaprzepaścił możliwość jednoznacznego wyjaśnienia wątpliwości, które mieli przedstawiciele zawodów medycznych zobowiązani do zachowania tajemnicy zawodowej. Udzielone przez ministra finansów wyjaśnienia są na tyle ogólne, że trudno za ich pomocą rozwiązać problemy, z którymi borykają się lekarze zobowiązani do odpowiedniego zaprogramowania kas fiskalnych.

Mając na uwadze treść interpretacji ogólnej prawa podatkowego z 12 września 2013 r., Prezydium NRL stwierdziło, że można jednak z pewną dozą ostrożności postawić kilka wniosków, które mogą być przydatne przy nadawaniu nazwy usługi medycznej celem zaprogramowania kasy fiskalnej.

Po pierwsze, Ministerstwo Finansów dopuszcza grupowanie usług w kategorie zbiorcze i nadawanie im tego samego oznaczenia na paragonie fiskalnym, co oznacza, że nie każda usługa musi mieć osobną nazwę. Problem jednak w tym, że nie określono, jak bardzo uogólniona i pojemna może być dana kategoria usług wpisana na paragonie fiskalnym.

Po drugie, podatnicy nie mają obowiązku podawania na paragonie szczegółowych cech danej usługi.

Po trzecie, Ministerstwo Finansów dopuszcza stosowanie jednej nazwy na paragonie, gdy towary czy usługi mają różne ceny.

Należy jednak zauważyć, że przy tak niejasnych wytycznych zamieszczonych w interpretacji wydanej przez ministra finansów nie jest obecnie możliwe stworzenie jednoznacznych i niedających się podważyć wskazówek dla lekarzy i lekarzy dentystów określających, jakie konkretne nazwy usług medycznych powinni wskazywać na paragonach fiskalnych. Samorząd lekarski będzie podejmował próby dalszego wyjaśnienia tej kwestii.

Należy jednak pamiętać, aby troska o pozostawanie w zgodzie z przepisami prawa podatkowego nie przysłaniała troski o zachowanie tajemnicy lekarskiej. Samorząd lekarski stoi na stanowisku, że paragon fiskalny nie powinien ujawniać zbyt wiele danych dotyczących stanu zdrowia pacjenta.

Katarzyna Strzałkowska

rzecznik prasowy

Naczelnej Izby Lekarskiej