Publikowany artykuł przedstawia prostą, aczkolwiek efektywną metodę wykonywania natychmiastowych prac pełnołukowych przykręcanych na implantach. Taki model rehabilitacji, bazujący na starannym planowaniu przedoperacyjnym i uproszczonym postępowaniu protetycznym, jest w stanie sprostać wymaganiom estetycznym pacjenta przy umiarkowanych nakładach finansowych z jego strony. Przyjmuje się, że implanty muszą być wprowadzane w obszarze dostępnej kości, a jednocześnie w pozycjach […]

Diagnostyka radiologiczna tkanek okołowierzchołkowych zębów i kości wyrostka zębodołowego opiera się w głównej mierze na konwencjonalnych zdjęciach rentgenowskich zębowych i pantomograficznych [1, 2]. W szczególnych przypadkach mogą być one niewystarczające dla ustalenia prawidłowego rozpoznania i podjęcia właściwego leczenia [3, 4]. W codziennej praktyce stomatologicznej coraz częstsze zastosowanie znajduje cyfrowa tomografia wolumetryczna (CBCT).

Zagospodarowanie wolnej przestrzeni jest jedną z istotnych kwestii w fazie retencji po leczeniu ortodontycznym. Mimo że jest już przygotowana odpowiednia przestrzeń dla wszczepienia implantów ostatecznych, część pacjentów chce jeszcze odłożyć tę procedurę z różnych powodów, takich jak: wysoki koszt, problemy ze stawianiem się na niezbędne wizyty czy też przewidywany dalszy wzrost kości u nastolatków [1]. W takiej sytuacji ortodonci zwykle stosują ruchome retainery, będące równocześnie mostami uzupełniającymi brakujące zęby. Jednak noszenie retainera non stop wymaga znacznego stopnia compliance pacjenta, a jeśli jego współpraca nie jest zadowalająca, otrzymana przestrzeń łatwo ulega zniwelowaniu.

Nowoczesne generacje materiałów złożonych umożliwiają uzyskanie trwałych efektów leczenia zębów przy zachowawczym postępowaniu wobec tkanek twardych. W artykule przedstawiono przypadki kliniczne, w których minimalnie inwazyjna terapia umożliwia dokonanie korekty kształtu zębów. Kluczowym warunkiem osiągnięcia satysfakcjonujących efektów rekonstrukcji estetycznych jest uzyskanie ładnego, jasnego koloru zębów. Związane z tym postępowanie (wybielanie) szczegółowo opisano we wcześniejszych publikacjach na łamach czasopisma. W wielu przypadkach klinicznych wybielanie zębów umożliwia osiągnięcie sukcesu. Niemniej jednak są sytuacje, w których niezbędna jest korekta makrostruktury powierzchni zębów. Wówczas stomatolog ma szansę umiejętnie wykorzystać możliwości, jakie stwarza nowoczesna stomatologia [1-9]. Niezmiernie ważnym etapem postępowania rozpoczynającego proces terapeutyczny jest planowanie i wizualizacja spodziewanego wyniku leczenia. Opisane poniżej przypadki kliniczne szczegółowo ilustrują zakres komunikacji z pacjentem. Umożliwia ona świadomą zgodę na zmiany, jakie nastąpią w kształcie zębów, ich wzajemnych relacjach po przeprowadzonym zachowawczym leczeniu stomatologicznym.

Skojarzone leczenie stomatologiczne jest obecnie standardem w terapii większości pacjentów dorosłych. Tylko dzięki współpracy specjalistów różnych dziedzin można osiągnąć w pełni zadowalające efekty zarówno pod kątem funkcjonalnym, jak i estetycznym. Często jednak ograniczone możliwości finansowe i czasowe pacjentów skutkują brakiem zgody na pełne leczenie stomatologiczne. Lekarz, chcąc pomóc pacjentowi, zmuszony jest przedstawić kompromisowy plan leczenia. […]

Współczesne leczenie ortodontyczne aparatami stałymi wykorzystuje różne biomateriały wprowadzone do ortodoncji w ubiegłym wieku. W początkach dwudziestego wieku do wyrobu wielu elementów aparatów ortodontycznych, jak pierścienie, łuki i ligatury, rutynowo używano złota [1]. Od lat 30. dostępna była stal nierdzewna, ale dopiero około 1960 roku zaczęto przedkładać ją nad złoto [2]. Wobec wzrastających wymagań estetycznych […]

Ruchomość zębów dzięki ciągłemu niezrównoważeniu działających sił stanowi jeden z głównych problemów po leczeniu ortodontycznym [1, 2]. Stabilizacja uzyskanego wyniku leczenia ortodontycznego jest niezbędna, by zapewnić powodzenie terapii i uniemożliwić cofanie się zębów do ich dawnej pozycji. Po każdym leczeniu ortodontycznym dla utrzymania wyników terapeutycznych i uniknięcia ponownego pogorszenia niezbędna jest retencja. Jedną z opcji […]

Zapalenie przyzębia jest rozpowszechnioną chorobą zapalną tkanek miękkich i twardych otaczających ząb [1-3], z okresowo zachodzącą destrukcją. Może postępować w sposób przewlekły lub agresywny [4], ale w każdym przypadku za główny czynnik etiologiczny zarówno wywołujący chorobę, jak i podtrzymujący jej rozwój uważa się bakterie obecne w biofilmie [5, 6]. Stosownie do tego kluczowym celem leczenia […]