Nowoczesna, minimalnie inwazyjna metoda estetycznej korekty uśmiechu

Estetyczna korekta diastem i trem w odcinku przednim

W codziennej pracy lekarz stomatolog coraz częściej spotyka się z pacjentami, którzy oprócz rzetelnego leczenia oczekują równocześnie uzyskania efektu niewidocznej stomatologii estetycznej. W dobie nowoczesnych materiałów kompozytowych owe oczekiwania można spełnić, jednak lekarz musi mieć umiejętności niemal artystyczne i dobre wyczucie koloru w szerokim tego słowa znaczeniu. W publikowanym artykule przedstawione zostaną doświadczenia autora związane z estetyczną korektą diastem i trem w odcinku przednim.

Nowoczesna stomatologia dysponuje szeregiem metod leczniczych pozwalających na uzyskanie satysfakcjonujących efektów estetycznych, oferując mniej lub bardziej inwazyjne metody terapii. Publikowany artykuł prezentuje możliwości, jakie dają nowoczesne kompozyty, które w sposób nieinwazyjny pomagają w spełnianiu marzeń pacjentów i estetycznym leczeniu niedoskonałości natury [1-8]. Przedstawiono w nim dwa przypadki kliniczne, w których rekonstrukcja estetyczna kształtu zębów została wykonana z zastosowaniem nowoczesnych materiałów kompozytowych.

Rekonstrukcja estetyczna przednich zębów – opis pierwszego przypadku klinicznego 

Do gabinetu autora zgłosiła się pacjentka, prosząc o rekonstrukcję estetyczną przednich zębów (fot.1-3). Kobieta miała ogromny problem psychologiczny związany z obecnością trem. Metodą z wyboru w takich przypadkach klinicznych jest leczenie ortodontyczne. Tym razem mimo kilkuletniego leczenia, niestety zakończonego niepowodzeniem, nie uzyskano satysfakcjonujących wyników.

Analiza kliniczna i fotograficzna kształtu zębów przednich potwierdziła zaburzenia estetyki. Po rozmowie z pacjentką uznano, iż najbardziej oszczędzającą, nieinwazyjną metodą leczenia będzie kompozytowy rekonturing zębów. Uznano, że usunięcie nieestetycznych wypełnień, pozostałości kleju ortodontycznego, zachowawcze opracowanie nieodwracalnych zmian próchnicowych na  powierzchniach wargowych zębów przednich oraz korekta kształtu rozwiążą istniejący problem estetyczny.

Procedura kliniczna obejmowała założenie koferdamu, wypiaskowanie zębów, wytrawienie i aplikację systemu łączącego (Adpter Single Bond II). System adhezyjny aplikowano dwukrotnie. Obie warstwy utwardzono przez 10 s z zastosowaniem diodowej lampy polimeryzacyjnej (Mini L.E.D. Advantage, Satelec). Kompozytem użytym do odbudowy był Filtek Supreme XT, nakładany warstwowo z użyciem przezroczystego paseczka. Kolory użyte do rekonstrukcji to A3B, A2E, A3D, YT.

Ostatnią warstwę wstępnie utwardzono, a następnie dokończono polimeryzację pod płaszczem glicerynowym w celu zablokowania dostępu powietrza, co gwarantowało pełne utwardzenie kompozytu. Zastosowano modelowanie pierwotne, to znaczy modelowano warstwowo od samego początku, ograniczając do minimum konieczność późniejszego korygowania kształtu, wypukłości za pomocą diamentu czy krążków ściernych. Do ostatecznego polerowania użyto pasty Cleanic (Kerr).

Po zdjęciu koferdamu wykonano zdjęcia i zaprezentowano uzyskany efekt pacjentce. Jest to rutynowa procedura uwzględniająca indywidualne oczekiwania. Opinia była pozytywna. Dzięki nowoczesnym materiałom uniknięto konieczności szlifowania zębów czy to pod licówki, czy korony porcelanowe, uzyskując satysfakcjonujący efekt kosmetyczny (fot. 3-4).

Rekonturing zębów przednich – opis drugiego przypadku klinicznego 

Kolejny przypadek obejmuje rekonturing zębów przednich 11, 21 (fot. 5-7). Przestrzenie między zębami frustrowały pacjentkę i przyczyniały się do zaburzeń artykulacji. Kobieta stanowczo odrzuciła propozycję leczenia ortodontycznego i protetycznego. W związku z tym zdecydowano się na rekonturing z zastosowaniem materiału kompozytowego.

Po izolacji pola zabiegowego koferdamem dokładnie oczyszczono powierzchnię zębów za pomocą szczoteczki i pasty profilaktycznej. Opłukano pole zabiegu i po jego osuszeniu wykorzystano technikę wytrawiania z zastosowaniem 37-proc. kwasu ortofosforowego. Po upływie wymienionego czasu wypłukano kwas i delikatnie osuszono tkanki zęba. Następnie przystąpiono do aplikacji systemu łączącego. Zastosowano EnaBond (Micerium), który dwukrotnie nałożono cienką warstwą na przygotowaną powierzchnię. Obie warstwy utwardzono przez 40 s z zastosowaniem diodowej lampy polimeryzacyjnej (Mini L.E.D. Advantage, Satelec). Następnie warstwowo rekonturowano korony zębów 11 i 21. Materiałami użytymi do odbudowy koron były nakładane techniką warstwową kompozyty: zębina uniwersalna Enamel plus HRi UD2 (Micerium) oraz materiał szkliwny Enamel plus HRi w kolorze UE1, UE2 (Micerium). Nanoszono, a następnie utwardzano przez 40 s warstwy o grubości do 1,5 mm, trzymając końcówkę lampy bardzo blisko odbudowy.

W trakcie wykonywania odbudowy zwracano uwagę na to, iż za barwę zęba odpowiada warstwa zębinowa, a szkliwo w zależności od swej grubości modyfikuje ją. Stosowano więc jeden kolor zębinowy i różną grubość warstwy szkliwnej w celu modyfikacji podstawowego koloru.

W trakcie modelowania oceniano uzyskiwany kolor korony względem tkanek zęba i koloru zębów sąsiednich, mając na uwadze fakt, iż o ostatecznym sukcesie leczenia estetycznego decydują wzajemne proporcje poszczególnych warstw, których grubość jest różna w zależności od obszaru odbudowywanej korony zęba.

Ostatnią warstwę wstępnie utwardzono, a następnie dokończono polimeryzację pod płaszczem glicerynowym w celu zablokowania dostępu powietrza, co gwarantowało pełne utwardzenie kompozytu. Kompozyt użyty do rekonturingu koron zębów 11 i 21 podgrzano do temperatury 39°C przy użyciu podgrzewacza do kompozytu ENA Heat (Micerium, fot. 8). Podgrzany materiał charakteryzuje się znacznie lepszą plastyką oraz osiąga pełniejszą polimeryzację.

Ostateczne polerowanie odbudowy przeprowadzono z użyciem zestawu Enamel Shiny (Micerium). W jego skład wchodzą pasty diamentowe A i B nakładane szczoteczkami z włosia koziego oraz pasta C na bazie tlenku glinu nanoszona na odbudowę z użyciem koła filcowego (fot. 9). Efekt ostateczny przedstawiają fot. 10-11.

Podsumowanie 

Nowoczesna stomatologia ma do zaproponowania bardzo dobre materiały kompozytowe, które umiejętnie zastosowane są doskonałą alternatywą dla protetyki, wymagającej redukcji w wyniku szlifowania nieleczonych tkanek zębów.

Piśmiennictwo:

1. Magne P.: Composite resins and bonded porcelain: the post-amalgam era? “J Calif Dent Asoc.” 2006; 34: 135-147.

2. Simonsen R.J.: New materials on the horizon. “J Am Dent Asocc.” 1991 Jul; 122(7): 24-31.

3. Romaniuk-Demonchaux A.: Urazy zębów. Część I. Odbudowa załamanych koron zębów z zastosowaniem materiałów kompozytowych najnowszej generacji. „Magazyn Stomatologiczny” 2012, 7-8, 75-77.

4. Vanini L.: Light and colour in anterior composite restorations. “Pract Periodontics Aesthet Dent” 1996; 8:673-682.

5. Duarte Jr S., Perdigao J., Lopes M.: Composite resin restorations; natural aesthetis and dynamics of light. “Pract Periodontics Aesthet Dent” 2003;15: 657-664.

6. Fahl N. Jr.: A polychromatic composite layering approach for solving a complex Class IV (direct veneer) diastema combination: part II. “Pract Proced Aesthet Dent” 2007; 19:17-22.

7. Dietschi D.: Layering concepts in anterior composite restorations. “Adhes Dent” 2001; 3:71-80.

8. Mange P., Douglas W.H.: Rationalization of esthetic restorative dentistry basted on biomimetics. “J Esthet Dent” 1999; 9:5-15.

Modern minimally invasive aesthetic correction of smile

Autor:

lek. stom. Adam Romaniuk-Demonchaux
Stomatologia Zdrowego Uśmiechu w Rybniku

W publikowanym artykule zostaną przedstawione dwa przypadki kliniczne, w których rekonstrukcja estetyczna kształtu zębów została wykonana z zastosowaniem nowoczesnych materiałów kompozytowych.

Summary:

The paper presents two clinical cases of reconstruction of the aesthetic shape of the teeth with advanced composite materials.