Dodano: 15.02.2019, Kategorie: Klinika
Obciążenie natychmiastowe pacjentów z bezzębiem rehabilitowanych z wykorzystaniem zredukowanej liczby implantów
Publikowany artykuł przedstawia prostą, aczkolwiek efektywną metodę wykonywania natychmiastowych prac pełnołukowych przykręcanych na implantach. Taki model rehabilitacji, bazujący na starannym planowaniu przedoperacyjnym i uproszczonym postępowaniu protetycznym, jest w stanie sprostać wymaganiom estetycznym pacjenta przy umiarkowanych nakładach finansowych z jego strony.
Przyjmuje się, że implanty muszą być wprowadzane w obszarze dostępnej kości, a jednocześnie w pozycjach zgodnych z potrzebami planowania protetycznego w celu uzyskania dobrego końcowego efektu estetycznego.
Z tego też powodu pierwszym krokiem w leczeniu, jeszcze przed analizą chirurgiczną, jest dokonanie wstępnej wizualizacji optymalnego rezultatu przez wykonanie repliki docelowej pracy protetycznej. Powstaje ona przez sporządzenie set-upu w procedurze bardzo podobnej do wykonywania protezy całkowitej.
Na tej podstawie wykonuje się wszystkie czynności – od przygotowania szablonu diagnostycznego po dostarczenie docelowej protezy.
Opis fotografii przedstawiających ten przypadek kliniczny pozwala lepiej zrozumieć koncepcję postępowania.
Fot. 1. Widok wewnątrzustny. 73-letnia pacjentka przed leczeniem: proteza ruchoma w górnym łuku jest połączona z wątpliwej jakości mostem znajdującym się w odcinku przednim. Życzeniem pacjentki było wykonanie pracy stałej.
Fot. 2. Zdjęcia rentgenowskie pokazują nierokujące zęby
w odcinku przednim szczęki.
Fot. 3. Po pobraniu pierwszego wycisku wykonany został model roboczy,
a na bazie nawoskowania diagnostycznego (wax-upu) przygotowany zostaje szablon diagnostyczny.
Fot. 4. Osadzanie na szablonie sztyftów metalowych jako znaczników kontrastujących na RTG pozwala na wytyczenie prawidłowego kierunku nawiercania w odcinku bocznym.
Fot. 5. Na podstawie wskazań metalowych sztyftów technik jest w stanie wykonać w szablonie tory prowadzące wiertła pod miejsca implantacji w odcinku bocznym.
Fot. 6. Na koniec do szablonu chirurgicznego dodawane są zęby przednie i wykonywane zostaje w nim w odcinku przednim podłużne wycięcie umożliwiające pozycjonowanie implantów.
Fot. 7. Widok od strony okluzji na pozostałe nierokujące zęby.
Fot. 8. Widok z przodu na pozostałe nierokujące zęby.
Fot. 9. Następnie zęby są usuwane i podniesiony zostaje płat dziąsłowy.
Fot. 10. Kolejny krok to kontrola szablonu chirurgicznego.
Fot. 11. Rzeczą ważną w tym momencie jest sprawdzenie okluzji przy założeniu,
że szablon ten zostanie wykorzystany również jako łyżka wyciskowa
oraz rejestrator zwarcia.
Fot. 12. Właściwe ustawienie szablonu jest wyznaczone przez pozycję sztyftu.
Fot. 13. Implanty w odcinku przednim są wprowadzane zgodnie
z pozycjami ustalonymi w szablonie.
Fot. 14. Widok od strony okluzji na cztery implanty BL w zaplanowanych pozycjach.
Fot. 15. Następny krok to przykręcenie łączników Multi-Base
(3 proste i 1 kątowy) na implantach.
Fot. 16. Po zaszyciu płata na łącznikach Multi-Base zakładane są podbudowy pod prace tymczasowe, które zostaną wykorzystane jako transfery wyciskowe.
Fot. 17. Szablon chirurgiczny może zostać wykorzystany jako łyżka wyciskowa. Po zabezpieczeniu obszaru zabiegu koferdamem podbudowy zostają połączone z szablonem żywicą w celu dokładnego zarejestrowania pozycji implantów i ich wiernego przeniesienia do pracowni techniki dentystycznej. W trakcie polimeryzacji żywicy pacjent zwiera usta do prawidłowej okluzji, co zapewnia przeniesienie właściwych warunków zgryzowych.
Fot. 18. Po wyjęciu szablonu jest on wysyłany
do laboratorium w celu wykonania pracy protetycznej.
Fot. 19. Te same podbudowy tytanowe są zgrzewane laserowo z belkami tytanowymi o różnych rozmiarach, wykonanymi z zastosowaniem techniki CAD/CAM.
Fot. 20. Zgodność szkieletu tytanowego z zaplanowanymi pozycjami zębów jest sprawdzana również za pomocą szablonu.
Fot. 21. Zęby są ustawiane zgodnie z początkowym wax-upem diagnostycznym.
Fot. 22. Końcowe osadzenie zębów w wosku.
Fot. 23. Wosk zostaje zastąpiony żywicą.
Fot. 24. Docelowa praca protetyczna gotowa do dostarczenia
do gabinetu następnego dnia.
Fot. 25. Widok z przodu na pracę protetyczną na modelu.
Fot. 26. Widok z przodu na pracę protetyczną w jamie ustnej pacjentki.
Fot. 27. Kontrolne RTG potwierdzają uzyskanie zaplanowanych pozycji implantów.
Fot. 28. Po 3 miesiącach praca protetyczna zostaje podścielona i staje się pełnowartościową stałą odbudową wykonaną po obniżonych kosztach.
Fot. 29. Widok na pracę protetyczną w jamie ustnej pacjentki
po zakończeniu leczenia.
Tłumaczenie i zdjęcia:
Jacek Czownicki, Inter Lang & Text