Odbudowa dolnego łuku zębowego przy użyciu mostu opartego na sześciu implantach. Opis przypadku

Implanty stomatologiczne są stosowane coraz częściej jako alternatywa klasycznego leczenia protetycznego przy użyciu mostów lub uzupełnień ruchomych. Zastosowanie tego typu rozwiązania pozwala na odbudowę nie tylko pojedynczych braków zębowych, ale również na rehabilitację pacjentów z brakami zębowymi częściowymi lub całkowitymi. Prace protetyczne oparte na implantach możemy podzielić na ruchome typu overdenture (kulki, zatrzaski, lokatory, belki, teleskopy) oraz na stałe – mosty oparte na implantach [1].

Każde z tych rozwiązań wymaga prawidłowego planowania już od pierwszej wizyty pacjenta w gabinecie. Zarówno na etapie chirurgii, jak i na etapie protetycznym należy postępować według ustalonych procedur oraz ogólnie przyjętych zasad sztuki implantologicznej. Bardzo ważna jest komunikacja między pacjentem a lekarzem, która pozwala uniknąć niepotrzebnych powikłań i błędów chirurgicznych oraz protetycznych [2]. U pacjentów bezzębnych leczeniem z wyboru są protezy całkowite osiadające, bardzo często ich użytkowanie jest utrudnione z powodu słabej stabilizacji lub jej braku, braku odpowiedniej retencji czy zmniejszenia funkcjonalności. Pacjenci użytkujący takie rozwiązania narażeni są na problemy związane z żuciem, utrudnioną komunikacją z powodu zaburzenia artykulacji oraz problemy natury psychicznej [3].

Stosowanie rozwiązań opartych na implantach gwarantuje prawidłową retencję, zwiększenie satysfakcji pacjenta związanej z żuciem, lepszą higienę, a także korzystniejszą estetykę użytkowanych prac [4, 5, 6].

Najbardziej akceptowalną formą uzupełnienia braków zębowych są mosty oparte na implantach. Pozwalają one na odtworzenie pełnego łuku zębowego w sposób najbardziej zbliżony do zębów własnych pacjenta i szybką adaptację do uzupełnienia protetycznego. Nie w każdym przypadku takie rozwiązanie jest możliwe i wskazane. Ze względu na konieczność wprowadzenia większej liczby implantów niż w przypadku rozwiązań typu overdenture muszą istnieć, między innymi, odpowiednie warunki kostne. Mosty na implantach wymagają bardzo dokładnego planowania, szczególnie wykorzystania dostępnego miejsca w stosunku do symetrycznego rozłożenia wszczepów w kości, a także istnienia odpowiednich warunków zgryzowych i odległości międzywyrostkowej, będącej implikacją zaników kostnych. Na ostateczny efekt estetyczny składają się między innymi: odpowiednie proporcje zębów (długość, szerokość), profil wyłaniania z tkanek miękkich (gwarantuje najlepszy efekt naturalnych zębów), kolor oraz kształt zębów [7].

Opis przypadku uzupełnienia braków zębowych

Pacjent, lat 69, zgłosił się w celu uzupełnienia braków zębowych i pełnej odbudowy funkcji narządu żucia. Zależało mu na jak najlepszym efekcie estetycznym i komforcie psychicznym związanym z uzupełnieniem stałym. Pacjent, który użytkował dotychczas protezy całkowite osiadające górną oraz protezę częściową dolną, nie był usatysfakcjonowany sposobem funkcjonowania klasycznych uzupełnień protetycznych. W badaniu klinicznym stwierdzono: bezzębie szczęki oraz rozchwiane paradontalnie, tkwiące w ziarninie zapalnej zęby 33 i 43.

W badaniu radiologicznym stwierdzono optymalne wymiary kostne do wprowadzenia sześciu wszczepów, umożliwiające zastosowanie rozwiązania stałego opartego na implantach (fot. 1).

Wykonano CBCT w celu potwierdzenia optymalnych wymiarów kostnych (fot. 2). Na podstawie przeprowadzonych badań zaproponowano pacjentowi następujący plan leczenia:

• usuniecie zębów 33, 43;

• wszczepienie sześciu implantów w żuchwie;

• wykonanie mostu tymczasowego z kompozytu;

• most na podbudowie metalowej licowany porcelaną jako uzupełnienie ostateczne.

W znieczuleniu nasiękowym usunięto zęby 33 i 43. Z cięcia na szczycie wyrostka zębodołowego odpreparowano płat śluzówkowo-okostnowy odsłaniający wyrostek zębodołowy żuchwy. Wprowadzono implanty (AB Dental) w pozycjach 34, 33, 32, 42, 43, 44 z siłą przekraczającą 45 Ncm, dzięki czemu osiągnięto stabilizację pierwotną. Implanty wprowadzono symetrycznie w celu zapewnienia równomiernego rozłożenia sił, które będą wytwarzane po wykonaniu pracy protetycznej (fot. 3). Ze względu na odpowiadającą stabilizację zdecydowano się na wykonanie natychmiastowego mostu tymczasowego osadzonego na łącznikach tymczasowych. Gojenie przebiegało bez powikłań, pacjent użytkował most tymczasowy przez cały okres wgajania się wszczepów (fot. 4).

Po ok. 12 tygodniach wykonano dwuwarstwowy jednoczasowy wycisk transferowy na łyżce otwartej materiałem Aquasil Ultra (fot. 4). Do czasu następnej wizyty laboratorium protetyczne przygotowało klucz implantoprotetyczny, pozwalający zweryfikować przygotowany model z łącznikami w stosunku do sytuacji w jamie ustnej. Pozwoliło to na potwierdzenie prawidłowego położenia implantów oraz ustawienie łączników w odpowiedniej pozycji w wewnętrznym indeksie implantu (fot. 5). Na tej samej wizycie zarejestrowano prawidłowe zwarcie.

Na następnej wizycie, na przygotowanych wcześniej łącznikach osadzono podbudowę pracy protetycznej wykonaną ze stopu chromo-kobaltowego, wykonano zdjęcie rentgenowskie celem oceny pasowności podbudowy i oceny szczelności brzeżnej (fot. 6, 7) oraz dobrano kolor porcelany 1C/140 z kolornicy IPS Empress. Na tym etapie laboratorium protetyczne wykonało licowanie podbudowy ceramiką, dzięki czemu na następnej wizycie można było, po zaakceptowaniu pracy przez pacjenta, wkleić ją na przykręconych wcześniej łącznikach. Most zacementowano na Premier implant cement – bezeugenolowym cemencie tymczasowym (fot. 8, 9, 10, 11). Wykonano również RTG panoramiczne w celu potwierdzenia pasowności wszystkich elementów i wykluczenia braku szczelności brzeżnej. Pacjent ocenił wykonaną odbudowę protetyczną jako bardzo satysfakcjonującą zarówno estetycznie, jak i funkcjonalnie.

PODSUMOWANIE

Pacjenci użytkujący tradycyjne uzupełnienia protetyczne często nie są w stanie zaakceptować sytuacji, w której się znaleźli. Protezy, które nie dają odpowiedniej stabilizacji oraz wygody użytkowania, powodują dyskomfort [9]. Stosowanie rozwiązań protetycznych opartych na implantach w znaczący sposób wpływa na zdrowie psychiczne pacjentów, a poprawa funkcji, estetyki czy higieny gwarantują zwiększenie pewności siebie. Dzięki mostom na implantach pacjenci otrzymują najbardziej zbliżone do natury rozwiązanie, odtwarzające brakujące łuki zębowe. W znaczny sposób wpływa to na prawidłową rehabilitację zwarciową, która w przypadku rozwiązań tradycyjnych z czasem zostaje zaburzona.

Prace stałe na implantach w porównaniu z innymi rozwiązaniami są estetyczne, trwałe, cechuje je wysoka funkcjonalność. Pacjenci użytkujący mosty na implantach oceniają ten rodzaj pracy protetycznej zdecydowanie lepiej niż pozostałe protezy overdenture stabilizowane na implantach. Jeżeli istnieją odpowiednie warunki do wykorzystania takiego rozwiązania, powinno ono być stosowane jako metoda leczenia z wyboru [9, 10].

Lista zastosowanych materiałów:

• Implanty – AB (AB Dental)

• Masa wyciskowa – Aquasil Ultra (Dentsply)

• Kolornica – IPS Empress (Ivoclar Vivadent)

• Podbudowa – stop chromo-kobaltowy

• Ceramika – Vita VMK Master (Ivoclar Vivadent)

• Cement tymczasowy – Premier implant cement (Premier)

Piśmiennictwo:

1. Müller F., Duvernay E., Loup A. i wsp.: Implant-supported mandibular overdentures in very old adults: a randomized controlled trial. „J Dent Res.”, 2013, 92(12), 154S-60S.

2. Duda M., Kowal B.: Planowanie zabiegu implantologicznego – jak wykorzystać możliwości chirurgii implantologicznej? Część I – opis przypadku natychmiastowej implantacji z natychmiastowym obciążeniem czynnościowym. „As Stomatologii”, 2007, 3, 28-35.

3. Koczorowski R., Gałaczyńska-Rusiń M., Koczorowski J.: Rekonstrukcja zwarcia z zastosowaniem stałych implantoprotez u osób starszych. „Protetyka Stomatologiczna”. 2010, 60(2), 100.

4. Ramasamy C., Paul G., Abraham A.: Full mouth implant rehabilitation in a patient with limited inter-arch space using mandibular fixed prosthesis and maxillary overdenture with low-profile attachments: A clinical report. “J Dent Implant.”, 2011, 1, 34-7.

5. Sadig W.: A comparative in vivo study on the retention and stability of implant-supported overdentures. “Quintessence Int.”, 2009, 40, 313-9.

6. Kleis W.K., Kδmmerer P.W., Hartmann S., Al-Nawas B., Wagner W.: A comparison of three different attachment systems for mandibular two-implant overdentures: One-year report. “Clin Implant Dent Relat Res.”, 2010, 12, 209-18.

7. Ziemlewski A., Ziemlewska M.: Most hybrydowy na implantach w odcinku estetycznym, w trudnej sytuacji anatomicznej. “Implants”, 2009, 1, 24.

8. Martinez-Lage-Azorin J., Segura-Andres G., Faus-Lopez J. i wsp.: Rehabilitation with implant-supported overdentures in total edentulous patients: a review. “J Clin Exp Dent.” 2013, 5(5), 267-269.

9. Aragon C., Cornacchio A., Ibarra L. i wsp.: Implant overdentures: dental students’ performance in fabrication, denture quality, and patient satisfaction.”J Dent Educ.” 2010, 74(9), 993-1001.

10. Penarrocha M., Carrillo C., Boronat A. i wsp.: Leve of satisfactio in patient with maxillary full-arch fixed prostheses: Zygomatic Versus Conventional implants. “The International Journal of Oral & Maxillofacial Implants.” 2007, 22(5), 769-73.

Autorzy:

dr n. med., DICOI Mariusz Duda
kierownik Duda Clinic College of Dental Medicine
lek. stom. Jakub Mikołajczyk
asystent Duda Clinic College of Dental Medicine

Zdjęcia:

Z archiwum autorów

Streszczenie:
Odbudowa łuku zębowego w żuchwie przy użyciu wszczepów implantologicznych jest procesem wieloetapowym, który obejmuje odbudowę funkcjonalną, estetyczną, fonetyczną oraz odbudowę prawidłowej okluzji. Istnieje wiele rozwiązań implantoprotetycznych, tzw. overdenture, opartych na elementach, takich jak: kulki, lokatory, zatrzaski, belki, teleskopy, jak również mosty wklejane i przykręcane, które mogą posłużyć do rehabilitacji układu stomatognatycznego. Nie wszystkie rozwiązania zapewniają pacjentowi podobny komfort użytkowania. Praca przedstawia krok po kroku proces odbudowy pełnego łuku zębowego w żuchwie przy użyciu mostu opartego na implantach.