Przegląd prasy światowej

Archives of Oral Biology 2015; 60(8): 1091-7. Can insoluble polysaccharide concentration in dental plaque, sugar exposure and cariogenic microorganisms predict early childhood caries? A follow-up study. Parisotto T.M. i wsp.

Zbadano związek pomiędzy wczesną próchnicą dziecięcą a obecnością nierozpuszczalnych pozakomórkowych polisacharydów i drobnoustrojów kariogennych w płytce nazębnej oraz ekspozycją na cukier. Dwukrotnie w odstępie roku u 65 dzieci w wieku przedszkolnym (3-4 lata) oceniono obecność widocznej płytki nazębnej oraz próchnicy. Płytkę nazębną posiano na podłożach selektywnych, analizując wzrost Streptococcus mutans (MS), pałeczek z rodzaju Lactobacillus i całkowitą liczbę mikroorganizmów, zaś zawartość nierozpuszczalnych polisacharydów oceniono kolorymetrycznie. Spożycie cukru (sacharozy) oceniono za pomocą tabel dietetycznych. Stwierdzono dodatnią korelację pomiędzy występowaniem próchnicy a wszystkimi ocenianymi parametrami. Znamiennie wyższe ryzyko wystąpienia próchnicy (p < 0,05) wykazywały dzieci ze stężeniem nierozpuszczalnych polisacharydów w płytce nazębnej powyżej 2,36 μg/mg (OR = 6,8), z widoczną płytką nazębną na siekaczach szczęki (OR = 4,3), z obecnością w płytce nazębnej pałeczek Lactobacillus (OR = 13) i spożywające cukier w postaci stałej częściej niż 2 razy dziennie (OR = 5). Zatem ocena powyższych parametrów może służyć przewidywaniu rozwoju próchnicy, zarazem częściowo wyjaśniając mechanizm wczesnej próchnicy dziecięcej.

European Journal of Paediatric Dentistry 2015; 16(2):111-4. Evaluation of a modified Pulpotec endodontic approach on necrotic primary molars: a one-year follow-up. Aboujaoude S. i wsp.

Celem badania była ocena skuteczności zmodyfikowanej metody leczenia endodontycznego z zastosowaniem pasty Pulpotec w przypadku trzonowców mlecznych ze zgorzelinową miazgą i zanikiem kości w okolicy furkacji. Po ocenach klinicznej i radiologicznej leczeniu poddano 40 takich zębów u dzieci w wieku 4-6 lat. Przeprowadzono chemomechaniczne oczyszczenie z resztek zgorzelinowej miazgi, przepłukując kanały korzeniowe 1-proc. podchlorynem sodu. Kanały osuszono, wprowadzono Pulpotec do komory, po czym wykonano odbudowę zębów. Badanie kontrolne złożone z oceny klinicznej oraz radiologicznego pomiaru ubytku kostnego w wymiarze pionowym i poziomym przeprowadzono po czasie do jednego roku. W analizie statystycznej zastosowano test Wilcoxona. U 67,7% pacjentów wykazano cechy gojenia się ubytku kości, obserwując znamienne zmniejszenie jego wysokości i szerokości (odpowiednio 80,6%, p < 0,05; 71%, p < 0,025). Wyniki badania wskazują, że metoda ta może pozwalać na zachowanie zęba, a więc na odłożenie w czasie ekstrakcji trzonowców mlecznych z martwiczą miazgą, nawet do czasu wyrznięcia się pierwszych trzonowców stałych.

International Journal of Clinical Pediatric Dentistry 2015; 8(1):6-11. Recent vs conventional methods of caries removal: a comparative in vivo study in pediatric patients. Chowdhry S. i wsp.

W badaniu porównano trzy różne metody usuwania zmian próchnicowych, tj. konwencjonalną z zastosowaniem wiertarki Airotor oraz dwie chemomechaniczne – Carisolv i Papacarie. Do badania wybrano 30 dzieci (10 chłopców i 20 dziewczynek) w przedziale wiekowym 6-9 lat z licznymi zmianami próchnicowymi w uzębieniu mlecznym lub mieszanym. Ogółem badaniu poddano 90 trzonowców mlecznych. Po opracowaniu ubytków za pomocą kryteriów dotykowych i wizualnych oraz mikrobiologicznych oceniono skuteczność usunięcia zmian próchnicowych, a także zarejestrowano czas poświęcony na procedurę. Stopień akceptacji procedury przez pacjenta oceniono z wykorzystaniem wizualnej skali analogowej (VAS). Wyniki poddano analizie statystycznej, wykorzystując analizę wariancji (ANOVA), test U Manna-Whitneya i test Kruskala-Wallisa.

O ile skuteczność kliniczna usunięcia zmian próchnicowych była największa w metodzie klasycznej, o tyle skuteczność mikrobiologiczna była porównywalna we wszystkich trzech metodach. Najmniej czasu zajmowała metoda z zastosowaniem wiertarki Airotor, zaś największą akceptacją pacjentów cieszyła się metoda Papacarie.

Journal of International Society of Preventive and Community Dentistry 2015; 5(2):125-30. Bacteriological evaluation of Allium sativum oil as a new medicament for pulpotomy of primary teeth. Mohammad S.G., Baroudi K.

W badaniu porównano skuteczność olejku czosnkowego i formokrezolu w pulpotomii trzonowców mlecznych. Wybrano 20 dzieci, z których każde miało dwa trzonowce z martwą miazgą. Przed przeprowadzeniem pulpotomii martwiczej miazgi zanurzono w kanałach korzeniowych jałowe ćwieki papierowe, które natychmiast umieszczono na pożywkach transportowych i przekazano do laboratorium mikrobiologicznego w celu wykonania posiewu w kierunku Streptococcus mutans i Lactobacillus acidophilus. Po 2 tygodniach od pulpotomii usunięto waciki i ponownie wykonano badanie bakteriologiczne, po czym porównano średnią liczbę drobnoustrojów przed i po leczeniu. W analizie statystycznej wykorzystano t-test dla prób niezależnych i t-test sparowany przy poziomie znamienności α = 0,05. Zarówno po zastosowaniu jednego, jak i drugiego leku odnotowano wyraźny spadek liczby S. mutans i L. acidophilus; różnica pomiędzy wartościami przed i po leczeniu była wysoce znamienna (p < 0,05), przy czym lepsze wyniki uzyskano po zastosowaniu olejku czosnkowego. Można zatem uznać, iż ma on działanie silniejsze od formokrezolu na drobnoustroje kolonizujące zakażony kanał korzeniowy.

Journal of Clinical and Diagnostic Research 2015; 9(4): ZC35-7. Clinical evaluation of success of primary teeth pulpotomy using Mineral Trioxide Aggregate®, laser and BiodentineTM – an in vivo study. Niranjani K. i wsp. 

Pulpotomia zasadniczo obejmuje usunięcie koronowej części miazgi i ufiksowanie miazgi korzeniowej za pomocą leku. Jest to powszechnie przyjęta procedura kliniczna w leczeniu zębów mlecznych z zapaleniem miazgi koronowej, ale bez oznak zajęcia miazgi korzeniowej. W pracy oceniono klinicznie i radiologicznie oraz porównano skuteczność pulpotomii z zastosowaniem mineralnego agregatu trójtlenkowego (MTA), lasera oraz Biodentine.

60 trzonowców mlecznych spełniających powyższe kryteria podzielono losowo na trzy grupy (każda n = 20), którym przypisano poszczególne metody. Po pulpotomii wszystkie zęby zaopatrzono koronami ze stali nierdzewnej. Wizyty kontrolne z oceną kliniczną i radiologiczną przeprowadzono po 3 i 6 miesiącach.

W analizie statystycznej zastosowano test dokładny Fishera dla porównania w parach, a testy Kruskala-Wallisa, ANOVA, Mc Nemara dla oceny skuteczności każdej z metod po 3 i 6 mies. Największą skuteczność uzyskano w grupie MTA, jednak różnica między grupami była statystycznie nieznamienna. Uznano zatem, że pulpotomia z zastosowaniem MTA, lasera czy Biodentine jest podobnie skuteczna klinicznie i radiologicznie, stąd może być rozważana jako alternatywa dla formokrezolu.

Journal of International Oral Health 2015; 7(5): 11-4. Comparison of periodontal ligament injection and inferior alveolar nerve block in mandibular primary molars pulpotomy: a randomized control trial. Haghgoo R., Taleghani F.

Blokada nerwu zębodołowego dolnego jest powszechnie używaną metodą znieczulenia do zabiegów endodontycznych w zakresie mlecznych trzonowców żuchwy. Metoda ta ma jednak szereg wad, toteż jako alternatywę rozważa się wstrzyknięcie środka znieczulającego do więzadła ozębnej. W randomizowanym, kontrolowanym badaniu porównano te dwie metody, kwalifikując do niego 80 dzieci w wieku 3-7 lat, u których konieczne było wykonanie pulpotomii w dwóch symetrycznych trzonowcach mlecznych żuchwy. U każdego do zabiegu po jednej wybranej losowo stronie zastosowano blokadę nerwu, a po przeciwległej znieczulenie więzadła ozębnej, przeprowadzając pulpotomię po obu stronach podczas tej samej wizyty. Asystentka stomatologa, przed którą zaślepiono przydział poszczególnych metod znieczulenia, oceniała manifestacje dyskomfortu, takie jak: napięcie mięśni tułowia i rąk, ruchy oczu, skargi słowne i płacz (skala SEM). Uzyskane dane zanalizowano za pomocą testu dokładnego Fishera i testu chi-kwadrat Pearsona. Odsetek powodzeń przy zastosowaniu znieczulenia więzadła ozębnej i blokady nerwu wynosił odpowiednio 88/75 i 91/25, bez statystycznie znamiennej różnicy pomiędzy metodami (p = 0,250). Potwierdzono zatem, że wstrzyknięcie środka znieczulającego do więzadła ozębnej może być używane alternatywnie do blokady nerwu zębodołowego dolnego przy pulpotomii trzonowców mlecznych żuchwy.