Silny ból po wyrwaniu zęba – przyczyny, zagrożenia, profilaktyka

Ekstrakcja zęba w gabinecie stomatologicznym odbywa się najczęściej, gdy stan zęba nie pozwala już na skuteczne leczenie. Usunięcie zęba jest czynnością inwazyjną, obarczoną dyskomfortem dla pacjenta. Najczęściej ekstrakcję dokonuje się w znieczuleniu miejscowym, ale wraz z ustępowaniem działania leków znieczulających, ból zaczyna narastać. Ile czasu utrzymuje się ból po wyrwaniu zęba? Co zrobić, gdy dolegliwości stają się nie do wytrzymania?

Zdjęcie ilustracyjne / Adobe Stock

Ból po wyrwaniu zęba, jak i większość dolegliwości bólowych zależy od wrażliwości osobniczej danego pacjenta.

Po ekstrakcji zęba pozostaje rana wymagająca czasu, by się zagoić.

Wraz z ustępowaniem działania środków znieczulających podczas zabiegu stomatologicznego, ból zaczyna się nasilać. Następuje to przeważnie kilka godzin po zabiegu ekstrakcji i trwa od dwóch do czterech dni. W przypadku usuwania ósemek, czas na wygojenie może ulec wydłużeniu.

Lekarz stomatolog usuwający ząb zleca przyjmowanie dostępnych powszechnie środków przeciwbólowych, a w przypadku powikłań bakteryjnych, antybiotyków.

Co jednak, gdy ból po wyrwaniu zęba wzmaga się, a nie zamiera? Kiedy dolegliwości bólowe powinny skłonić nas do zwrócenia się o pomoc do lekarza stomatologa?

Dolegliwości bólowe po ekstrakcji zęba można podzielić na wczesne występujące bezpośrednio po zabiegu i późne, gdy ból wzmaga się i wdają się powikłania.

Do dolegliwości wczesnych zalicza się: uszkodzenie tkanek miękkich dziąsła, wnętrza ust i warg, zadrapania na policzku, w kącikach ust, bóle stawowe po rozwarciu ust (zwichnięcie stawu żuchwowo-skroniowego), przedłużone krwawienie, krwiaki, opuchlizna.

Do dolegliwości późnych zalicza się suchy zębodół.

Ból stawu szczękowo-skroniowego po ekstrakcji zęba

W przypadku, gdy pacjent zmuszony jest do długotrwałego rozwarcia szeroko ust podczas zabiegu, nadwyrężają się stawy w okolicy szczęki i skroni, co może skutkować kilkudniowym bólem i trudnościami w otwieraniu i zamykaniu ust. Wrażenie bólowe nasila się, gdy lekarz zmuszony jest użyć siły do wyrwania zęba. Najczęściej zdarza się to w przypadku zębów położonych z tyłu, zwłaszcza ósemek.

Dolegliwości bólowe spowodowane czynnościami lekarza w okolicach szczęki powinny ustąpić w ciągu kilku dni. Zalecane jest ograniczenie w szerokim otwieraniu i zamykaniu ust, czasami dieta półpłynna. Jeśli jednak dyskomfort utrzymuje się, należy zwrócić się o poradę do kliniki stomatologicznej.

Suchy zębodół – dolegliwość późna po ekstrakcji zęba

Suchy zębodół należy do powikłań po zabiegu usunięcia zęba.

Cechą charakterystyczną suchego zębodołu jest narastający, pulsujący ból, promieniujący do oczodołu, skroni lub ucha.

Wraz z dolegliwościami bólowymi może pojawić się nieprzyjemny zapach z ust, obcy posmak na języku, powiększenie węzłów chłonnych, stan podgorączkowy, szczękościsk.

Najczęstszą przyczyną jest brak naturalnego skrzepu w miejscu usunięcia zęba. Trudno jednoznacznie ocenić, czemu skrzep wypada z miejsca po ekstrakcji. Przyczyn można upatrywać w skłonności pacjenta do manipulacji językiem lub w samoczynnym wypadnięciu skrzepu.

Skrzep w miejscu ekstrakcji ma zasadnicze znaczenie dla procesu gojenia rany. Tamuje krwawienie, zapobiega dostawaniu się bakterii z ust, nie dopuszcza do urazów oraz pozwala na zasklepienie pod powierzchnią skrzepu.

Brak skrzepu powoduje, iż we wgłębieniu po usuniętym zębie (loży) zbierają się resztki pokarmu, narastają procesy gnilne i wdaje infekcja bakteryjna.

Odsłonięta kość reaguje tkliwością i bólem, a tkanki miękkie wokół loży mogą puchnąć.

Suchy zębodół to dolegliwość pojawiająca się kilka dni po zabiegu i utrzymująca się do dwóch tygodni. Jeśli jednak dojdzie do zakażenia bakteryjnego suchego zębodołu, do objawów towarzyszących może dojść gorączka, złe samopoczucie, apatia oraz posmak ropy w ustach.

Kto jest narażony na powikłania po wyrwaniu zęba?

Do osób najbardziej narażonych na powikłania i przedłużający się ból można zaliczyć:

• osoby po czterdziestym roku życia
• palące papierosy
• przyjmujące doustne środki antykoncepcyjne
• zaniedbujące higienę jamy ustnej
• o zaburzonej odporności
• cierpiące na inne dolegliwości chorobowe
• ignorujące zalecenia lekarskie po zabiegu

Profilaktyka

Staranne stosowanie się do poniższych zaleceń lekarskich powinno zmniejszyć ryzyko powikłań po wyrwaniu zęba.

• zaniechanie palenia papierosów przez kilka dni po wyrwaniu zęba
• staranna higiena jamy ustnej, by nie dopuścić do odkładania resztek pokarmu w loży
• stosowanie płynów do płukania jamy ustnej
• niedotykanie językiem skrzepu po ekstrakcji
• wizyta kontrolna w celu zbadania stanu dziąsła i postępu leczenia