Techniki nowoczesnej stomatologii umożliwiające poprawę kosmetyki, kształtu i ustawienia zębów

Wybielanie zębów żywych w codziennej praktyce stomatologicznej. Wybielanie medyczne przeprowadzane w gabinecie stomatologicznym

Publikacja jest kontynuacją artykułu dotyczącego wybielania zębów żywych. Powszechnie wiadomo, iż kolor (ogólnie rzecz ujmując) wykonywanych prac stomatologicznych jest jednym z kryteriów wpływających na powodzenie prowadzonego leczenia. Niniejszy tekst prezentuje kliniczny przypadek zabiegu wybielania zębów żywych przeprowadzonego w gabinecie stomatologicznym.

Literatura medyczna donosi, że aktywacja światłem żeli wybielających nie wzmacnia efektu wybielania [1], natomiast nasila występowanie działań niepożądanych. Obserwowana również przez autora większa efektywność wybielania zębów z zastosowaniem lamp doprowadziła do wprowadzenia powtarzalnego i bezpiecznego dla pacjenta systemu wybielania zębów. Jedną z dostępnych metod jest wybielanie zębów z użyciem substancji czynnej – 40-proc. nadtlenku wodoru aplikowanego w gabinecie stomatologicznym.

Podstawową kwestią w uzyskaniu dobrych wyników leczenia jest ustalenie, czy kolor zębów jest akceptowany przez pacjenta i jego otoczenie. Warto zwrócić na to uwagę na początku leczenia, gdyż ten pozornie łatwy w ocenie parametr współdecyduje, a w skrajnych przypadkach decyduje o ocenie ostatecznego wyniku leczenia [2].

Do medycznego wybielania zębów żywych na fotelu w gabinecie stomatologicznym autora z bardzo dobrymi wynikami klinicznymi od wielu lat stosowany jest preparat Opalescence Boost PF 40% (Ultradent). Substancją czynną jest w nim 40-proc. nadtlenek wodoru. Proces wybielania zębów zachodzi dzięki zdolnościom przenikania substancji czynnych przez szkliwo i zębinę [3].

Mimo że substancje wybielające uwalniają do zęba bardzo duże ilości tlenu, nie wpływają na istniejące wiązania adhezyjne [4, 5]. Jest to dobra informacja dla klinicysty, bowiem wielu pacjentów, u których istnieje konieczność rozjaśniania zębów, miało już wcześniej prowadzone leczenie stomatologiczne i w związku z powyższym posiada wypełnienia kompozytowe połączone adhezyjnie z tkankami twardymi zęba.

Materiał wybielający w swoim składzie zawiera również azotan potasu oraz fluor. Formuła PF wzmacnia szkliwo oraz zmniejsza nadwrażliwość i zapobiega próchnicy [6, 7]. W trakcie wybielania tą metodą obserwowana przez autora jest mniejsza nadwrażliwość w porównaniu ze stosowaną metodą nakładkową.

Wybielanie zębów – opis przypadku klinicznego

Do gabinetu autora zgłosiła się pacjentka w celu wybielenia zębów. Wykonano rutynowe badania przedmiotowe i podmiotowe (fot. 1, 2, 3). Badanie kliniczne ujawniło obecność licznych wypełnień kompozytowych w zębach bocznych, bez cech nieszczelności. Po omówieniu technik wybielania wykonano skaling i polishing w celu oczyszczenia zębów z kamienia i osadów oraz oceny koloru zębów. Analizując kolor zębów, a szczególnie jego nasycenie w okolicy przydziąsłowej, uprzedzono pacjentkę o konieczności przeprowadzenia dwóch sesji wybielania w odstępie tygodniowym. Wyznaczono termin zabiegu na kolejną wizytę. Do wybielenia zębów użyto zestawu Opalescence Boost (fot. 4). Zaktywowano żel wybielający zgodnie z zaleceniami producenta (fot. 5, 6, 7). Następnie przystąpiono do aplikacji materiału OpalDam w celu ochrony girlandy dziąsłowej i zaaplikowano żel wybielający na powierzchnię wargową zębów (fot. 8).

Po upływie dwudziestu minut żel usunięto. Oceniono klinicznie stan koferdamu chroniącego girlandę dziąsłową, stan tkanek miękkich i efekt przeprowadzonego zabiegu. Pacjentka nie zgłaszała żadnych dolegliwości. Ponownie zaaplikowano żel wybielający. Po upływie kolejnych dwudziestu minut usunięto wybielacz i skontrolowano stan kliniczny jamy ustnej. Materiał chroniący girlandę dziąsłową usunięto w całości. Efekt pierwszego cyklu wybielania oceniono bardzo dobrze (fot. 9, 10). Po zakończeniu pierwszej sesji wybielania wyznaczono kolejną wizytę w celu przeprowadzenia dwóch kolejnych cyklów zabiegu. Pacjentka zgłosiła się po 7 dniach od zabiegu (fot. 10, 11, 12, 13). Wykonano ponownie dwa cykle aplikacji żelu wybielającego (fot. 14, 15). Efekt ostateczny usatysfakcjonował zarówno pacjentkę, jak i nasz zespół (fot. 16).

Podsumowanie

Opisana w tej publikacji metoda wybielania zębów pozwala na większą kontrolę kliniczną oraz jest godna polecenia w przypadku zębów mocno przebarwionych. Ponadto można ją stosować u pacjentów niezdyscyplinowanych, którzy wiecznie odkładają „na jutro” aplikację żelu do nakładek indywidualnych. Wspaniałe efekty wybielenia rekompensują uwagę, jaką trzeba poświęcić, w trakcie zabiegu. Co ważne, z klinicznego punktu widzenia obserwowano mniejszą nadwrażliwość zębów przy tej metodzie w porównaniu z metodą nakładkową.

Piśmiennictwo:

1. Żyśko-Christ D.: Wybielanie zębów w gabinecie stomatologicznym z użyciem halogenowych lamp polimeryzacyjnych czy bez nich? „Magazyn Stomatologiczny”, marzec 2008, s. 68.
2. Wagner L., Małkiewicz K.: Wybielanie zębów żywych. „Med Tour Press International”, Warszawa 2006.
3. Haywood V.B.: History, safety and effectiveness of current bleaching techniques and applications of the nightguard vital bleaching techniques. “Quintessece Int.”, 1992, 23 (7), 471-488.
4. Klukowska M. et al.: Effect of bleach on microlekage of class V composite restorations. IADR, 2006.
5. Wilson D., Xu C., Hong L., Wang Y.: Effect of clinical factors during tooth whitening on enamel. IDAR, 2007.
6. Basting R.T. et al.: The Effects of Seven Carbamide Peroxide Bleaching Agents of Enamel Microhardness Over Time. “J Am Dent Assoc.”, 2003, Oct; 134(10), 1335-42.
7.  Al-Qunanian T.A.: The Effect of Whitening Agents on Caries Susceptibility of Human Enamel. “Oper Dent.”, 2005, Mar-Apr, 30(2), 265-270.

Ryc. 1 Stan wyjściowy.
Ryc. 2 Stan wyjściowy – strona prawa.
Ryc. 3 Stan wyjściowy – strona lewa.
Ryc. 4 Zestaw do wybielania gabinetowego.
Ryc. 5 Ocena stabilnego połączania strzykawek przed rozpoczęciem procedury aktywacji preparatu.
Ryc. 6 Aktywacja żelu wybielającego.
Ryc. 7 Aktywacja żelu wybielającego.
Ryc. 8 Wybielanie medyczne.
Ryc. 9 Stan po dwóch  20 minutowych cyklach wybielania w pierwszej sesji – ocena po tygodniu.
Ryc. 10  Efekt po pierwszej sesji wybielania.
Ryc. 11 Uzyskany efekt po tygodniu – strona prawa.
Ryc. 12 Uzyskany efekt po tygodniu strona lewa.
Ryc. 13 Uzyskany efekt po tygodniu.
Ryc. 14 Drugi cykl wybielania – ochrona girlandy dziąsłowej.
Ryc. 15 Druga sesja wybielania.
Ryc. 16 Ostateczny efekt wybielania.

Autor:

lek. dent. Adam Romaniuk-Demonchaux
Indywidualna Prywatna Praktyka Lekarska „Stomatologia Zdrowego Uśmiechu” w Rybniku

Zdjęcia:
lek. dent. Adam Romaniuk-Demonchaux
Indywidualna Prywatna Praktyka Lekarska „Stomatologia Zdrowego Uśmiechu” w Rybniku

Streszczenie: W artykule przedstawiono kliniczne przypadki wybielania zębów żywych z zastosowaniem substancji czynnej – 40-proc. nadtlenku wodoru aplikowanego w gabinecie stomatologicznym.